Moje słońce kolejny raz zgasło…

Moja mała dziewczynka, moja cudowna i ukochana Wasia, Waserka  odeszła za Tęczowy Most…
Moja “Różowa wstążeczka” z naszego miotu W, cudowna córka naszej, nieodżałowanej Gabby  Wspaniała matka i babcia, a przede wszystkim najcudowniejszy przyjaciel, moja iskierka i radość na wszystkie troski…tyle szczęścia mi dałaś, tyle pięknych i wspólnych chwil razem…brakuje mi bardzo twego merdolącego ogona i uśmiechniętego pycholka…
….lecz Ty biegasz już wolna i jak zawsze radosna, przemierzasz łąki znowu razem Gabcią. Wiatru w uszach, promieni słońca i odpoczynku bez końca
I choć serca nasze rozdarte ból i smutek ogromny, to jej piękna dusza na zawsze zostanie z nami.